Мо метавонем ҳама муштариёнро барои тарҳбандии мувофиқтарин мувофиқи сармоягузорӣ, ҷойгиршавии корхона, талабот ба ифлосшавӣ ва ғайра тавсия диҳем. Дар ин ҷо корхонаи 4-ро мисол мегирем, то барои истинод сарсухани мухтасар дода шавад. Омори тавозун, махсусан сатҳи ҳосили равғани моҳии он аз навъҳои моҳии хом ва мавсими моҳидорӣ фарқ мекунад.